تولید کننده انواع مخازن کامپوزیت و استیل

برج تانکر آب سازه ای بلند است که از یک مخزن آب ساخته شده در ارتفاع کافی برای تحت فشار قرار دادن سیستم توزیع آب برای توزیع آب آشامیدنی، و تأمین فضای اضطراری برای حفاظت از آتش ساخته شده است. در بعضی جاها از اصطلاح ایستاده برای تعویض برج تانکر آی استفاده می شود. برج های آب از جنس های مختلفی میتوانند باشند غالباً در کنار مخازن سرویس های زیرزمینی یا سطحی فعالیت می کنند، و آب تصفیه شده را در نزدیکی محل استفاده خود ذخیره می کنند. مخزن آب کامپوزیتی یکی از بهترین گزینه ها برای ساخت تانکرهای برجی است.

انواع برج مخزن آب

سایر انواع برج های آب فقط می توانند آب خام (غیر قابل شرب) را برای حفاظت در برابر آتش سوزی یا اهداف صنعتی ذخیره کنند و ممکن است لزوماً به یک منبع آب عمومی وصل نشوند.

برج های آب قادر به تأمین آب حتی در حین قطع برق هستند ، زیرا آنها به فشار هیدرواستاتیک تولید شده توسط ارتفاع آب (به دلیل گرانش) متکی هستند تا آب را به سمت سیستم های توزیع آب خانگی و صنعتی سوق دهند. با این حال ، آنها نمی توانند آب را برای مدت طولانی بدون برق تأمین کنند، زیرا به طور معمول یک پمپ برای پر کردن مجدد برج مورد نیاز است.

یک برج آب همچنین به عنوان یک مخزن برای کمک به نیازهای آب در زمان استفاده اوج استفاده می شود. سطح آب در برج به طور معمول در ساعات اوج استفاده روزانه سقوط می کند و سپس یک پمپ آن را در طول شب دوباره جمع می کند. این فرآیند همچنین از یخ زدگی آب در هوای سرد جلوگیری می کند ، زیرا برج دائماً تخلیه و مجدداً تخلیه می شود. برای افزایش طول عمر تانکرهای برجی میتوان از مخازن آب گالوانیزه هوایی نیز استفاده نمود.

اشکال مختلف تانکرهای برجی

اگرچه استفاده از مخازن ذخیره آب بالا از زمان های بسیار قدیم به اشکال مختلف وجود داشته است ، اما استفاده مدرن از برج های آب برای سیستم های آبرسانی عمومی تحت فشار در اواسط قرن نوزدهم توسعه یافته است ، زیرا پمپاژ بخار رایج تر شده است ، و لوله های بهتری که بتوانند از آن استفاده کنند.

فشارهای بالاتر ایجاد شد. در انگلستان ، استندپ های لوله ای از لوله های بلند، در معرض n شکل تشکیل شده بودند که برای کاهش فشار و تأمین ارتفاع ثابت برای موتورهای پمپاژ محور بخار که تمایل به تولید یک جریان پالس داشتند، در حالی که سیستم توزیع آب تحت فشار به فشار ثابت نیاز داشت.

استند لوله ها همچنین یک مکان ثابت مناسب برای اندازه گیری نرخ جریان فراهم می کردند. طراحان به طور معمول لوله های بلندر را در سنگ تراشی های تزئینی یا سازه های چوبی محصور می کردند. در اواخر قرن نوزدهم ، ایستگاه های ایستاده شامل مخازن ذخیره سازی برای تأمین نیازهای روزافزون شهرها در حال رشد بود.

مخازن هوایی قدیمی

بسیاری از برج های اولیه آب در حال حاضر از نظر تاریخی مهم تلقی می شوند و در فهرست های مختلف میراث در سراسر جهان گنجانده شده اند. بعضی از آنها به آپارتمان یا پنت هاوس های اختصاصی تبدیل می شوند.

در مناطقی خاص ، مانند شهر نیویورک در ایالات متحده ، برج های آب کوچکتر برای ساختمانهای منفرد ساخته می شوند. در کالیفرنیا و برخی ایالت های دیگر ، برج های آب خانگی محصور شده توسط سایدینگ (مخازن) یک بار ساخته شده بودند (1950 - 1930) برای تهیه خانه های فردی. آسیاب های بادی آب را از چاه های حفر دستی به داخل مخزن در نیویورک پمپ می کنند.

حتی هنگام استفاده از اپوکسی های مدرن بدون حلال مانند ایستا پلیمر شریف، هنوز هم می توان نسبت به اجزای اپوکسی حساس شد. حساسیت معمولاً به عنوان نوعی درماتیت همراه با زخم های قرمز در ناحیه جلوی دست ، مچ دست و دست ظاهر می شود. برای جلوگیری از حساسیت ، توصیه می کنیم هنگام استفاده از اپوکسی برای کفپوش پارکینگ و کفپوشهای صنعتی ، اقدامات احتیاطی را انجام دهید. لطفا در صورت نیاز به مشاوره یا توضیح بیشتر با ما تماس بگیرید.

آیا این درست است که گرد و غبار هنگام ریختن اپوکسی باعث سوزش پوست می شود؟

اکثر مردم مشکلی ندارند اما سوراخهایی که ایجاد میشود بسیار ناراحت کننده است. به جای انجام آزمایش های شن و ماسه برای دیدن اینکه آیا شما یکی از این معدود موارد هستید ، بسیار توصیه می شود ، هنگام ماسه زدن ، تا آنجا که ممکن است پوست را تحت پوشش خود نگه دارید. همیشه آستین های بلند و دستکش بپوشید. همچنین هنگام شن و ماسه چوب باید از ماسک گرد و غبار و محافظ چشم نیز استفاده کنید.

چه مقدار مخلوط فیلترینگ برای ساختن فیله های کامل باید به اپوکسی اضافه شود؟

مخلوط کردن فیله تقریبا یک هنر است نه یک علم. میزان پرکننده های مورد نیاز بستگی به دما و رطوبت آن دارد. به عنوان یک مخلوط پایه ، پمپ را روی هر بطری یکبار فشار دهید و خوب مخلوط کنید ، سپس یک قاشق چای خوری میکرو فیبر و دو قاشق چای خوری پودر فیله آرد چوب را به مخلوط اضافه کنید. از این پایه آرد چوب بیشتری باید اضافه شود تا زمانی که مخلوط به اندازه کافی غلیظ شود تا روی چوب بماند و در صورت استفاده به عنوان فیله ، از فرم خارج نشود. به طور کلی ، آرد چوب باعث ضخیم تر شدن این مخلوط می شود و میکرو فیبر باعث می شود تا بیشتر به صورت کشویی در بیاید.

آیا می توانم بیش از اپوکسی PEC رنگ یا لاک بزنم؟

بله ، فراهم آوردن سطح اپوکسی درمان شده ماسه زده شده است تا كلیدی برای پیوند مکانیكی ایجاد شود كه بین رنگ یا لاك و اپوکسی تشکیل خواهد شد. قبل از رنگ آمیزی یا لاک زدن سطح باید از جنس مات و گرد و غبار باشد. اپوکسی لاک زده دانه چوب را از طریق درخشش بالا نشان می دهد.

لاک یا رنگ با کیفیت بالا (دریایی) بر روی اپوکسی توصیه می شود زیرا از اپوکسی در برابر اشعه ماوراء بنفش محافظت می کند که در طی چند سال می تواند اپوکسی را به رنگ زرد تبدیل کند.

فایبرگلاس یا fibergalss  نوعی پلاستیک تقویت شده با فیبر با استفاده از فیبر شیشه است. الیاف ممکن است به طور تصادفی مرتب شوند ، در یک ورق صاف شوند (که به آن تشک رشته خرد شده گفته می شود) یا داخل پارچه بافته می شوند. ماتریس پلاستیکی ممکن است یک ماتریس پلیمر ترموست است که اغلب بر اساس پلیمرهای گرماسنجی از قبیل اپوکسی ، رزین پلی استر ، یا vinylester ter یا ترموپلاستیک است.

ارزانتر و انعطاف پذیرتر از فیبر کربن ، از نظر وزن نسبت به بسیاری از فلزات قوی تر است ، دارای تابش غیر مغناطیسی ، غیر رسانا ، شفاف به الکترومغناطیسی است ، می تواند به شکل های پیچیده ای شکل داده شود ، و از نظر شیمیایی در بسیاری از شرایط بی اثر است. برنامه های کاربردی شامل هواپیما ، قایق ، اتومبیل ، وان و محوطه حمام ، استخر شنا ، وان داغ ، مخازن سپتیک ، مخازن آب ، سقف ، لوله ، روکش فلزی ، کست های ارتوپدی ، گشت و گذار و پوست درب های خارجی است.

نامهای رایج دیگر فایبرگلاس پلاستیک تقویت شده با شیشه (GRP) ،  پلاستیک تقویت شده با فیبر شیشه ای (GFRP) یا GFK (از آلمانی: Glasfaserverstärkter Kunststoff) است. از آنجا که خود فیبر شیشه گاهی اوقات به عنوان "فایبرگلاس" گفته می شود ، این کامپوزیت "پلاستیک تقویت شده با فایبرگلاس" نیز نامیده می شود. در این مقاله کنوانسیونی اتخاذ می شود که "فایبرگلاس" به مواد کامپوزیت تقویت شده با فیبر شیشه ای اشاره دارد ، نه فقط به فیبر شیشه ای موجود در آن.

مخزن کامپوزیت فایبرگلاس

مخزن آب فایبرگلاس از جنس پلاستیک های تقویت شده با شیشه ساخته شده اند. به دلیل تقویت شدگی این الیاف از مقاومت بالایی برخوردار هستند و نفوذ در آن بسیار پایین و شاید غیر ممکن است. مواد کامپوزیت تقویت شده با الیاف شیشه را میتوان از بهترین انواع برای نگهداری مخزن آب شرب و مخزن برای سایز سیالات دانست.

فیبرهای الیاف شیشه

تقویت کننده های شیشه ای که برای فایبرگلاس استفاده می شوند به اشکال مختلف بدنی عرضه می شوند: میکروسفرها ، خرد شده یا بافته شده.

بر خلاف الیاف شیشه ای که برای عایق استفاده می شود ، برای اینکه ساختار نهایی قوی باشد ، سطح فیبر باید تقریباً کاملاً عاری از نقص باشد ، زیرا این امر به فیبرها اجازه می دهد تا به استحکام کششی gigapascal برسند. اگر یک تکه لیوان فاقد نقص باشد ، به همان اندازه فیبرهای شیشه ای قوی خواهد بود. با این حال ، تولید و نگهداری مواد فله در حالت عیب و نقص در خارج از شرایط آزمایشگاهی عموماً غیر عملی است.
تولید

به فرآیند ساخت مخزن کامپوزیتی فایبرگلاس ، pultrusion گفته می شود. فرآیند تولید الیاف شیشه ای مناسب برای آرماتور از کوره های بزرگ استفاده می کند تا به تدریج ذوب ماسه سیلیس ، سنگ آهک ، خاک رس کائولن ، فلورسپار ، کلمانیت ، دولومیت و سایر مواد معدنی شود تا مایع تشکیل شود. سپس از طریق بوشینگ ها ، دسته هایی از دهانه های بسیار کوچک (به طور معمول 5 تا 5 میکرومتر به قطر E-Glass ، 9 میکرومتر برای S-Glass) خارج می شوند.

فایبرگلاس روکش شده

سپس این رشته ها با یک محلول شیمیایی اندازه (روکش شده) می شوند. رشته های جداگانه در حال حاضر به تعداد زیادی بسته شده اند تا بتوانند روشی را فراهم کنند. قطر رشته ها و تعداد رشته های موجود در روینگ وزن آن را تعیین می کند که به طور معمول در یکی از دو سیستم اندازه گیری بیان می شود:

    عملکرد یا حیاط در هر پوند (تعداد حیاط فیبر در یک پوند ماده است ؛ بنابراین تعداد کمتری به معنی سنگین تر شدن است). نمونه هایی از بازده استاندارد عبارتند از: 225yield ، 450yield ، 675yield.
    tex یا گرم در هر کیلومتر (چند گرم وزن یک کیلوگرم وزن سنگین وزن ، معکوس از عملکرد است ؛ بنابراین تعداد کمتری به معنای سبک تر سبک وزن کردن است). نمونه هایی از tex استاندارد 750tex ، 1100tex ، 2200tex هستند.

این روتینگ ها سپس به طور مستقیم در یک برنامه کامپوزیتی مانند پالایش ، سیم پیچ رشته ای (لوله) ، اسلحه سواری (در جایی که یک اسلحه خودکار شیشه ها را به طول های کوتاه خرد می کند) استفاده می شود و آن را درون یک جت رزین فرو می برد که بر روی سطح یک قالب پیش بینی می شود. ) ، یا در یک مرحله واسطه ، برای تولید پارچه هایی مانند تشک رشته خرد شده (CSM) (ساخته شده از طول برش های کوچک بصورت تصادفی از فیبر که به هم وصل شده اند) ، پارچه های بافته شده ، پارچه های گره دار یا پارچه های یک جهته.

حصیر رشته خرد شده

تشک رشته خرد شده یا CSM نوعی تقویت کننده است که در فایبرگلاس مورد استفاده قرار می گیرد. از الیاف شیشه ای تشکیل شده است که به طور تصادفی در کنار یکدیگر قرار گرفته و توسط یک چسب در کنار هم قرار گرفته اند.

به طور معمول با استفاده از تکنیک تخمگذار دست ، که در آن ورق های مواد روی قالب قرار می گیرند و با رزین مسواک می شوند ، پردازش می شود. از آنجا که اتصال در رزین حل می شود ، مواد هنگام خیس شدن به راحتی با اشکال مختلف مطابقت دارند. پس از درمان رزین ، محصول سخت شده را می توان از قالب گرفته و به پایان رساند.

استفاده از تشک رشته خرد شده به ایزوتروپی فایبرگلاس در داخل هواپیما می دهد.
اندازه

یک روکش یا یک آغازگر برای جابجایی روی استفاده می شود:

    برای محافظت از نخ های شیشه ای برای پردازش و دستکاری کمک می کند.
    اتصال مناسب با ماتریس رزین را تضمین کنید ، بنابراین امکان انتقال بارهای برشی از فیبرهای شیشه ای به پلاستیک ترموستات فراهم می شود. بدون این پیوند ، الیاف می توانند در ماتریس بلغزد و باعث خرابی موضعی شوند.

خصوصیات کامپوزیت فایبرگلاس

فیبر شیشه ای ساختاری فردی از نظر تنش و فشرده سازی سفت و محکم است ، یعنی در امتداد محور آن. اگرچه می توان تصور کرد که فیبر در فشرده سازی ضعیف است ، اما در واقع فقط نسبت ابعاد طولانی فیبر است که باعث می شود چنین به نظر برسد. یعنی ، زیرا یک فیبر معمولی طولانی و باریک است ، به راحتی جوش می خورد. [9] از طرف دیگر ، فیبر شیشه ای در برشی ضعیف است - یعنی در محور آن.